#2

Hiya!

Ben geldim.

"Düzenli yazacağım" demiştim ama nasıl olduysa bir zaman bulamadım blog yazmak için.

Geçtiğimiz hafta benim için biraz zor geçti. Belirsizlikle baş etmek zor olabiliyor. Bir konuda ne yapacağımı bilemiyordum ve olumsuz haberler alacağımdan endişeliydim. Ama bazı iyi haberler aldım o konuda, yavaş yavaş keyfim yerine gelmeye başladı. Henüz sonuçlanmadı, sonuçlanınca burada da bahsederim mutlaka.

Bu sürede uykularım da bozulmuştu, evden çıkamadım bir süre. Tezimle de ilgilenmediğim için iyice suçluluk duyuyordum. Yine de kendime bakmayı aksatmamaya çalıştım. Uzun süredir ara ara kendi başıma yin yoga yapıyorum. Düzenli diyemem ama benim gibi hobi hoarder biri için kolaj ve crosstitching ile birlikte en uzun süre yapabildiğim hobilerimden biri. Vaktim oldukça da pratiklere katılıyorum. Geçen hafta da çok tatlı bir grupla böyle bir pratiğe katıldım.

Yin yoga, fiziksel olarak beni fazla yormuyor ama zihnimi sakinleştirmeyi başarıyor. Normal yoga akışlarında, yani o hızlı yang pratiklerinde çok zorlanıyorum. Hem bana hızlı geliyor, hem de vücudum henüz o esnekliğe sahip değil. Yani eğilip parmaklarımı ayaklarıma bile değdiremiyorum mesela, bacaklarımın arkasını düz tutup. O yüzden yang pratiklerde bir poza düzgün girmek bile epey çaba gerektiriyor benim için. Yin yogayla tanışana kadar yogayı deneyip deneyip bırakıyordum bu nedenle. 

Yin yogada, özellikle grupla katıldığım pratiklerde daha uzun süre denemeye yer olması hoşuma gidiyor. Kendini zorlamadan, suçlamadan sadece orada olmak. Bu yaklaşımı çok seviyorum. O yüzden her pratikten sonra çok iyi hissediyorum.

Ve fark ettim ki, yogada öğrendiklerimi başka yerlerde de kullanmaya başlamışım. Mesela geçen hafta, yine bir gece bir türlü uyuyamıyordum. Sonra kendime şöyle dedim: "Hadi, -mış gibi yapalım. Yoga pratiği bitiyor şimdi, shavasanadayız."

Shavasana, yoganın sonunda sırt üstü uzandığımız ve tamamen gevşediğimiz bir poz. Tüm pratiğin meyvelerini topluyoruz bir anlamda. Ben de bunu düşündüm. Gözlerimi kapadım, matın üzerindeymişim gibi yaptım. Düşünceler gelip geçti. Bir noktada fark etmeden uyumuşum. Belki bir farkı yok uyuyana kadar gözü kapalı durmaktan ya da koyun saymaktan. Ama ben bir etkisi olduğuna inanmak istiyorum, üstelik ertesi gün çok dinç uyandım. Ondan sonra her gün çok iyi uyudum bir anda uyku düzenim düzeldi demek isterdim ama maalesef. Yine de birkaç az uyku bol işle geçen gün sonrası kendime geldim. Şimdi de biraz günışığı, biraz hareket keyifli hissettiriyor. 

Yani geçtiğimiz günler biraz zordu hep gelip bir şeyler yazmak istedim ama elim gitmedi. Umarım gelecek günler daha sık yazabilirim.  Gitmeden bu aralar en çok dinlediğim şarkıyı bırakmak istedim, belki siz de seversiniz:

 The Marías - No One Noticed (Extended Spanish)